Door relatietherapeut Anoek Gerlings

De terugkerende irritaties over wie thuis de kar trekt versus wie het meeste geld in het laatje brengt, zorgen vaak voor een hoop onbegrip en teleurstelling. Herkenbaar? Het kan ook anders!

80/20-regel in huis

Een eerlijke rolverdeling. Ik hoor je al denken: hoe dan? Laten we beginnen met een feitje: voor het merendeel van de stellen met kinderen geldt een 80/20-rolverdeling. Dat betekent dat de ene partner zo’n 80 procent van de zorgtaken voor zijn of haar rekening neemt; de overige 20 procent pakt de ander op (al gelooft diegene vaak dat dit 40 procent is, maar dat terzijde!). 

Het is interessant om te zien waarom die taakverdeling bij het ene koppel tot verwijten en teleurstelling leidt, terwijl het bij anderen totaal geen issue is. Ik heb veel geleerd van stellen die nooit botsen over dit onderwerp. Wat is hun geheim? In deze blog vertel ik er meer over.

Volle kar, druk hoofd

Eerst nog iets over wat die 80 procent nu precies inhoudt. Dit is namelijk vaak moeilijk uit te leggen aan de partner, ‘persoon B’, die voor de 20 procent zorgt. Gedurende de hele dag gaat het om allerlei kleine dingen die op het oog niet zo indrukwekkend zijn: de broodtrommels die gevuld moeten worden, het kado voor een klasgenootje dat jarig is, de zwemles waar nog een zwembroek voor moet komen, de mail naar school over dat ene misverstand, de nieuwe stofzuigerzakken, het beddengoed dat echt in de was moet en ga zo maar door. 

De reactie van persoon B is dan vaak: ‘Daar ben je toch niet de hele dag mee bezig? Maak je het jezelf niet veel te ingewikkeld? Je wilt het allemaal te perfect doen.’ Maar daar gaat het dus niet om. Waar het wel om gaat, is dat persoon A de kar trekt. Daardoor voelt diegene zich verantwoordelijk voor alle losse eindjes en ‘regeldingen’ die op het juiste moment gedaan moeten worden. En dan te bedenken dat deze kartrekker daarnaast vaak ook nog parttime (en soms fulltime!) werkt.

Stiekem toch ‘in charge’

Het voortdurend je focus kunnen verleggen, efficiënt plannen en meerdere ballen tegelijk in de lucht houden, noemen we ook wel ‘emotion work’. Helaas helpt de goedbedoelde opmerking van persoon B daarbij niet: ‘Als jij tegen mij zegt wat ik moet doen, dan doe ik het ook. Misschien niet direct, maar ik doe het heus wel, dus laat jij het dan ook los.’  Zolang persoon A opdrachten moet geven en moet checken of het ook daadwerkelijk (op tijd) gedaan is, blijft deze persoon dus in charge. En dat gaat gewoon door in het weekend en de avonden. Emotioneel zwaar dus. 

Het geheim van niet botsen

Maar hoe kan dit anders? Ten eerste is het van wezenlijk belang, dat persoon A ervoor heeft gekozen om 80 procent van de taken op zich te willen nemen. Dat betekent niet dat diegene daar nooit van kan balen of het soms zwaar vindt, maar overall is het een bewuste keuze. Net zoals het voor persoon B helemaal prima is om voor het grootste deel van het inkomen te zorgen en daarnaast nog wat huishoudelijke taken te doen. Het is dus goed om bij jezelf na te gaan: hoe wil ik die verdeling en is dat mogelijk? Zodra je dit helder hebt, kun je dit met je geliefde bespreken en vragen hoe het voor hem of haar is.

Ten tweede is het belangrijk dat je elkaar waardering blijft geven voor zijn of haar aandeel. Bijna iedereen vindt het fijn om gezien te worden: hoe hard je werkt voor het gezin, het huishouden of het binnenbrengen van het geld. Vaak spreken geliefden dit niet (meer) naar elkaar uit, met alle teleurstelling van dien.

Kies je balans

Het lijkt een inkoppertje, maar uiteindelijk gaat het erom wat voor jullie het best werkt. Zo kom je samen tot een verdeling, waarbij jullie je allebei prettig voelen. En dat kan natuurlijk ook een 50/50- of 70/30-verhouding zijn. Het punt is alleen dat stellen deze keuze vaak niet bewust maken en dat het zo ‘groeit’. Dat hoeft niet erg te zijn, maar ga dan na of je er wel echt achter staat. Als je er bijvoorbeeld zelf voor kiest om 80 procent van de zorgtaken te dragen en jullie het hier samen over eens zijn, dan voorkomt dat een hele hoop onbegrip en verwijt!

Bron van ruzie

Je kunt je wel voorstellen dat er allerlei variaties in de taakverdeling mogelijk zijn, die weer voor vele irritaties zorgen. Een bron van ruzie is als persoon A  20% van het huishouden doet en geen geld binnenbrengt en persoon B dus het inkomen verzorgt en ook nog 80% van de taken moet doen. Als hier een reden voor is ( persoon A heeft bijvoorbeeld een burn-out),  dan kan er over gesproken wordt en kun je samen bewuste keuzes maken, waardoor mogelijke verwijten opgevangen kunnen worden.